1 februari, een jaar geleden

1 februari was het een jaar geleden dat Woonzorg Zieuwent haar deuren opende. Met veel plezier kijk ik terug op het moment dat Marietje Wolterinck* als eerste bewoner binnenstapte. Na jaren van plannen maken en hard werken was het eindelijk gelukt om Woonzorg Zieuwent te starten. Ik dacht: mooi dat het gelukt is, hupsakee en verder. Het gevoel van trots kwam pas later.

Alsnog trots

Er was nog genoeg te doen om samen met de medewerkers en vrijwilligers de zorg verder vorm te geven en nieuwe bewoners aan ons te binden. Tot mijn positieve verbazing waren alle appartementen in de zomer van 2022 al bewoond. Wat waren we blij. Wel vond ik het moeilijk dat ik tijdens de vakantieperiode om die reden meer dan honderd procent inzet van de medewerkers heb moeten vragen.

Dat maakte me ook trots. Trots op een geweldig team van medewerkers die de schouders eronder zetten om er samen wat moois van te maken. Trots op vrijwilligers die niet te missen zijn. Trots op de samenwerking met externe partijen. Trots op de cliëntenraad, de Vrienden van Woonzorg Zieuwent en de activiteitencommissie die allemaal voortvarend aan de slag zijn gegaan en eerste, mooie dingen mogelijk hebben gemaakt. Die trots voel ik helemaal als geïnteresseerden tijdens een rondleiding dat ‘oeh-moment’ hebben.

Fijn thuis

Zullen alle bewoners en medewerkers het naar hun zin hebben? was een vraag die me bezig hield. Inmiddels weet ik dat dat zo is, op kleine verbeterpunten na. De bewoners geven aan dat ze een fijn thuis hebben gevonden, zijn tevreden en genieten van het eten en drinken. Daarom had ik er moeite mee dat een aantal bewoners in korte tijd overleden. Natuurlijk weet ik dat onze bewoners in hun laatste levensfase zijn aanbeland. Dat ze maar zo kort van hun nieuwe plek konden genieten raakte me.

Mooie plannen

Nu we een jaar verder zijn weet ik dat er op elke vraag een antwoord komt, op welke manier dan ook. Af en toe afstand nemen helpt me daarbij. Voor het komende jaar hebben we ook mooie plannen. We willen de tuin onder handen nemen en waar mogelijk aanpassen aan de wensen van de bewoners. Daarbij hoort ook het tuinhuis aan de achterkant van het pand. Een andere wens is om de akoestiek in het koetshuis te verbeteren. We blijven in gesprek met de bewoners en hun mantelzorgers over hun wensen en onze plannen.