Kleine groep

De laatste jaren heeft Marietje (88) in Lichtenvoorde gewoond. ‘Als het kon zou ik hier blijven, maar dat gaat eigenlijk niet meer.’ Omdat ze steeds meer zorg nodig heeft, zijn haar kinderen op zoek gegaan naar een passende plek. Een groot verzorgingshuis zag ze alleen niet zo zitten. ‘Ik hoor niet zo goed, dus dan vind ik een kleine groep mensen om me heen fijner.’ Dus toen ze begin vorig jaar over Woonzorg Zieuwent in de krant las, was ze meteen enthousiast. ‘Daar wil ik liever heen, zei ik tegen mijn dochter. Na het inwinnen van informatie heb ik me meteen ingeschreven. Ik geloof dat ik een van de eersten was.’

Busje melk

Marietje vindt het fijn om terug te keren naar Zieuwent, waar ze tot aan haar trouwen heeft gewoond. ‘Ik verwacht dat ik er nog veel mensen ken. En ik vind het prettig dat ik dichter bij mijn zwager en schoonzus ben, die nog in het dorp wonen.’ Het dorp wat ze nog kent uit haar jeugd, waar ze met haar ouders en broers en zussen aan de Kranenkampsweg 29 woonde. Marietje was het oudste meisje van het gezin en moest daarom extra hard werken. ‘Dat was normaal in die tijd. Ik wist niet beter’ Een onderdeel van de klusjes was het dagelijks brengen van een busje melk naar de pastorie. ‘s Morgens voor de kerkdienst brachten we dat daarnaartoe. En na school haalden we de lege bus dan weer op.’

Welkom voelen

Ze kijkt ernaar uit dat ze bij Woonzorg Zieuwent kan blijven doen wat ze graag doet. ‘Ik brei heel graag. Vooral sokken, maar ook mutsjes en handschoentjes. Voor corona heeft een kennis mijn breisels in Zuid Afrika uitgedeeld aan arme kinderen. Ik moet alleen oppassen dat ik niet teveel doe, anders krijg ik last van mijn armen’ Kaarten is ook een liefhebberij van Marietje. ‘Nu speel het liefste Skip-Bo, dus ik hoop ik dat straks bij Woonzorg Zieuwent ook te kunnen doen met een groepje. Of een ander spelletje. Mens Erger Je Niet en het damspel neem ik mee. Net als mijn eettafel, een paar schilderijtjes en de vijftig jaar oude klok. Omringd met mijn eigen spulletjes voel ik me nog meer welkom dan ik al ben.’