Bankje

Vorig jaar al kreeg Ingrid (bovenste rij, eerste van rechts) van een vriendin de tip om te solliciteren bij Woonzorg Zieuwent. ‘Ze dacht dat het wel iets voor mij zou kunnen zijn. Dat klopte. Vooral het nieuwe vind ik een leuke uitdaging, dus ik besloot te schrijven.’ Van Els Grevers ontving ze een bericht dat het werven van medewerkers even ging duren omdat de verbouwing nog in volle gang was. Ondertussen fietste Ingrid regelmatig met haar vriend langs de pastorie. ‘Er tegenover staat een bankje waar we dan even pauze gingen houden. “Het zal me toch gebeuren dat ik hier mag komen werken”, zei ik dan tegen hem.’

Aandacht

Toen het eenmaal zover was mocht ze komen solliciteren, samen met alle anderen die hadden gereageerd. Het klikte meteen, ook omdat Ingrid twaalf jaar in een kleinschalige woonzorglocatie heeft gewerkt. ‘Dat kleinschalige spreekt me aan. Vooral omdat je dan veel aandacht kunt geven aan de bewoners.’ Eerste werkte ze in de huishouding. Tot haar leidinggevende Ingrid stimuleerde in de zorg te gaan werken. ‘Vier jaar geleden heb ik, op mijn 55e, mijn diploma als verzorgende gehaald. Daar ben ik dankbaar voor, want ik vind zorgen het allerleukste om te doen. Vooral omdat elke dag anders is. Wat er op mijn pad komt, dat pak ik aan.’

Thuisvoelen

Ingrid verwacht dat ze zich snel thuis zal voelen in Zieuwent. ‘Omdat mijn broer hier woont kom ik hier best vaak. Ik vind het een leuk dorp, vooral vanwege de hechte gemeenschap. De mensen zijn hier hartelijk, nuchter en ze werken hard.’ Om haar werk goed te kunnen doen wil Ingrid graag weten wat de behoeften zijn van de bewoners van Woonzorg Zieuwent. En andersom wat ze van haar en haar collega’s verwachten. Daarom is en blijft communicatie belangrijk. ‘Gaandeweg leren we elkaar steeds beter kennen.’

Mens van de dag

Dat geldt ook voor het team waarmee Ingrid gaat samenwerken. ‘Een gemêleerde club, qua leeftijd en qua ervaring. Leuk vind ik dat. Tijdens onze voorbesprekingen merkte ik al dat dit team er echt voor gaat. Er zal nog genoeg op ons af komen de komende maanden. Dan bedenken we hoe we het gaan oppakken. Daar maak ik me niet druk om. Ik ben meer een mens van de dag. Per dag bekijken hoe het gaat lopen en wat er nodig is. Want in de zorg is geen dag hetzelfde.’